مستور

با گرم شدن هوا، هزار و يك توجيه و شبهه و بيماري، مي آفرينيم تا فلسفه روزه را منكر شويم و يا حداقل براي فرارمان، دليل تراشي كنيم.
 

بخش عمده ذخاير نفتي جهان يا در واقع ثروت دنيا در اين منطقه جاري است. به عبارتي، هم سابقه تاريخي و فرهنگي و هم ثروت و سرمايه كلان جهان در اين منطقه مجتمع شده است.

سابقه تاريخي منطقه خاورميانه خود را به رخ ميكشد، در برابر غرب تمام‌قد ميايستد و دائم خود را نشان ميدهد. وقتي سابقه تاريخي خود را مينمايد، غرب خود را حقير مييابد به عبارت ديگر شرق اسلامي خود را مقابل جریانی استکباری و خودخواه به مقایسه میکشد.

ابو موسي، جابر بن حيّان، کيمياگر برجستـهي شيعه و از شاگردان امام صادقع، در سال 100 ه. ش. در شهر توس از توابع خراسان به دنيا آمد. مدّت کوتاهي پس از تولّدش، پدر او که يک داروساز شناخته شده و پيرو مذهب شيعه بود، به دليل نقشي که در براندازي حکومت اموي داشت، دستگير شده و به قتل رسيد. جابر به نوشته‌هاي  اقي مانده از پدرش علاقهمند شد و به ادامهي حرفهي او پرداخت. او با شوق و علاقه، به يادگيري علوم ديگر نيز ميپرداخت. به همين دليل از ايران به عراق رفت. کتابها و رسالات متعدّد جابر، سالها بعد از او، توجّه کيمياگران اروپايي را به خود جلب کرد. آنها اين کتابها را به زبان لاتين ترجمه کردند و سالها از آن به عنوان منبع معتبري استفاده ميکردند. به گفتهي آنها، اين کتابها تأثير عميقي بر تغيير و تصحيح ديدگاه کيمياگران غربي گذاشتهاست. عاقبت، جابر بن حيّان، در سال 194 ه. ش. در شهر کوفه چشم از جهان فروبست. بسياري از پژوهشگران بر اين باورند که صفت کوفي که در روايتهای بسياري به دنبال نام جابر آمده است، نشانگر زادگاه او نيست، بلکه حاکي از آن است که وي مدّتي در کوفه اقامت داشته است.

بهائیان می کوشند وی را درس نخوانده و به اصطلاح «اُمّی» معرفی کنند!میرزا حسینعلی بهاءالله که فرقه ضالّه بهایی خود را پیرو او میدانند، در سال 1233 هجری ( دوسال قبل از تولد علی محمّد باب) در تهران متولد شد،او در تحت کفالت پدرش میرزا عباس معروف به میرزا بزرگ نوری مازندرانی بزرگ شد، و نظر به این که میرزا بزرگ در دستگاه حاکم تهران سمت منشی گری داشت، او از لحاظ مادّی در رفاه کامل به سر می برد، روی این اساس، حسینعلی بهاء در خانواده ثروتمندی بزرگ شده است و طبیعی است، حتماً در همان اوان کودکی برای تحصیل به مدرسه گذارده می شود.
بهائیان می کوشند وی را درس نخوانده و به اصطلاح «اُمّی» معرفی کنند ولی خود بهائیان در کتابهای خود به تحصیل او اقرار کرده اند او ادبیات و علوم مقدّماتی را در تهران تحصیل کرد وبنا به نوشته آیتی در کتاب کشف الحیل به نقل از میرزا ابوالفضل گلپایگانی (یکی از رجال بهائیّه ) حسینعلی مدّتها نزد میرزا نظر علی حکیم درس خوانده است و مدت دو سال که در سلیمانیّه کردستان بوده تحصیلات خود را نزد شیخ عبدالرحمن عارف ادامه می داده است.

با اينكه مي دانيم بسياري از متمولين، دزدان شيك پوشند و اساسا" مايملك بیشتر ، دليل بر اصالت و هويت برتر و اصیل تر نيست، باز هم در مقابل هر صاحب ثروتي،كرنش مي كنيم.