مستور

هیچ به سن و سال خودت فکر کرده ای؟
راستی چند سال از عمر عزیزت میگذرد؟ پانزده؟ هفده؟ بیست و یک سال و یا بیشتر؟
شناسنامهها سن و سال دقیق همه‌ی ما را نشان میدهند و یا اگر مثل گذشتهها که پدرها سال و روز و ماه تولّد بچّهها را در صفحه‌ی اوّل قرآنها ثبت میکردند؟ پدر تو هم تاریخ دقیق تولّد تو را داخل یکی از صفحات قرآن نوشته باشد، دقیقتر از اطلاعات شناسنامهات میفهمی که حتّی در چه وقتی از روز به دنیا آمده‌ای، مثلاً صبح زود ساعت 5/4 روز دوشنبه...
اما اگر بپرسند که چه وقت بالغ شدی؟ فکر نمیکنم بتوانی با این دقت معلوم کنی. از کجا که هنوز به سن بلوغ نرسیده باشی و یا برعکس چند سالی از آن گذشته باشد.

البته منظور من رسیدن به سن تکلیف نیست. چون همه دخترها و پسرها کم و بیش در یک سن معین مکلّف میشوند تا نماز و روزه و سایر احکام دینی را به جا بیاورند.
شاید تعجب کنی اگر بگویم که برخی از ما آدمها تا سن 60 سالگی هم به بلوغ نمیرسیم. شاید هم منکر این حرف من بشوی. همه ما مردم در سال معینی به بلوغ و بیداری نمیرسیم؛ برخی در 20 سالگی و برخی در پنجاه سالگی و برخی هیچگاه...

1. ابوالحسین عبدالرّحمان بن عُمَر صوفی رازی
عبدالرّحمان صوفی رازی در 14 محرّم سال 291 ه .ق. در شهر ری و در خانواده‌ی عُمَر صوفی که اهل فارس بود، متولّد شد.
عبدالرّحمان صوفی رازی، انواع علوم آن زمان، به ویژه نجوم و ریاضیات را در زادگاه خود، ری، فرا گرفت و در اصفهان و شیراز در درباره ای ابن عَمید وزیر و عَضِدالدّوله دیلمی به تحقیق و رصد پرداخت.
مطالعه، رصد و تمرین مداوم در ترسیم اشکال هندسی گوناگون، به ویژه شکلهای متساوی الاضلاع از امور مورد علاقه‌ی او بوده است.

ایامی که دوران جوانی را پشت سر میگذاشتم و زمزمه‌های مبارزه و انقلاب میرفت تا مبدّل به موجی عظیم و بنیانکن شود، روزی یک قوطی رنگ و یک برس برداشتم و بر دیواری که هر رهگذری در محله آن را میدید جمله ای نوشتم که آن روز دریافتی ساده و سطحی از آن داشتم. جمله ای از نبیّ اکرم، صلوات الله علیه، که باقی مانده‌های آن پس از بیست و اندی سال همچنان در آن محله خودنمایی میکند:

«آخرالزّمان که فرا میرسد شهادت، خوبان امت مرا گلچین میکند»

یکی از زنانی که در تاریخ اسلام، چهره درخشانی از خود بجا نهاده و نماد ایثار و فداکاری و عشق به اهل بیت(ع) بوده، ام البنین(س) است، ام البنین یعنی مادر فرزندان (پسر) کنیه زنان عرب است و هر زنی که صاحب چندین فرزند برومند می‌شد، او را با کنیه ام البنین صدا می‌زدند.
او زنی بود که فرزندانی تربیت کرد در خانه علی که در تاریخ به جهت تربیت درست و براساس موازین و اصول اسلامی ماندگار شدند و برای بشریت در وفاداری، ادب، شجاعت، سخاوت، ایمان و الگو هستند. ام‌البنین مادر یگانه سقای تاریخ است که خود با لب تشنه به دیدار معبود رفت او عباس نام دارد، عباس که نامش دل عارفان و شب زنده‌داران را صفا می‌بخشد و خاطر مؤمنان را از آن جهت که در کربلا ایثار کرد، در پیشگاه برادر بزرگش، روشنی و آکنده از عشق به خدا می‌کند، عباس نماد ایثار با اخلاص در راه خداست، وفاداری که از عباس(ع) در راه ایمان به امامت و ولایت به نمایش گذاشت بی مانند است از اینرو درس وفاداری وفهم معنای وفا وعشق را باید از دلدادگی عباس به مولایش آموخت.

به مناسبت روز گرامیداشت مادر شهیدان
مادر شهید مدافع حرم، علی اصغر شیردل بعد از گذشت یکسال از شهادت فرزندش در سوریه، حالا نشانی از او پیدا کرده است. پیکر فرزند بازگشته و مادر را از چشم انتظاری درآورده است. مادر حالا با استقامتی مثال زدنی بدون آنکه بی‌تابی کند از خوبی‌های فرزند می‌گوید و شهادتی که لیاقتش را داشته است. مادر شهید علی اصغر شیردل در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، از احساس دیدارش با فرزند چنین می‌گوید: خوشحالم که بعد از یک سال و چند روز پسرم برگشته و او را دیدم. خوشحالم و خدا را شکر می‌کنم، تا به حال هم او را به خانم حضرت زینب(س) سپرده بودم. البته مال من هم نبود، امانت خدا بود که خودش داد و خودش گرفت. الحمدالله.

محمدحسین رجبی دوانی استاد دانشگاه به مناسبت سالروز وفات حضرت ام‌البنین(س) گفت: بانوی بزرگوار جناب ام‌النبین(س) یکی از همسران امیرالمؤمنین(ع) است که به سبب فضایل شخصی و معرفتی نسبت به ساحت امامت و ولایت، در تاریخ اسلام و شیعه جایگاه برجسته و خاصی پیدا کرده است.

وی اظهار داشت: درباره چگونگی ازدواج ایشان با امیرالمؤمنین(ع) بنا به نقل بسیار معروف و مشهور، حضرت علی با برادر خویش عقیل‌بن ابی‌طالب مشورت کرد و از آنجایی که عقیل، نسب‌شناس برجسته‌ای بود و نسبت به تمامی قبایل مختلف عرب شناخت داشت، حضرت با او مشورت کرد که همسری از خانواده‌ای اصیل که به دلاوری مشهور باشد و بتواند فرزندان دلاوری به دنیا آورد را به او معرفی کند که عقیل هم به حضرت امیر(ع) عرض کرد من «فاطمه کلابیه» از قبیله بنی کلاب را به شما معرفی می‌کنم چرا که در میان عرب، دلیرتر از مردان بنی‌کلاب وجود ندارد و حضرت علی(ع) با این بانو که دختر خالد کلابی بود ازدواج کرد.

عبارت امام خميني(ره) كه فرمودند: «آمريكا شيطان بزرگ است»  اشاره به اين معنا دارد كه شيطنت جزو لاينفكّ حيات شيطاني امريكا است و عارض بر حيات او نيست.  يعني اگر شيطنت را از شيطان بگيريم مثل اين است كه تري و رطوبت را از آب بگيريم يا خاصيت چربي را از چربي بگيريم، اگر شيطنت را از شيطان بگيريم ديگر شيطان نيست. موجودي وجود ندارد به نام شيطان كه شيطنت بر او عارض شده باشد.

شيطنت را نميتوان از وجود غرب استكباري منفك كرد. لذا وقتي ميگوييم: آمريكا شيطان بزرگ است، يعني استكبارورزي از وجود آمريكا منفك نميشود. خوي او استكبارورزي است. فرهنگ او، ادبيات او، تفكر حاكم بر او و تمدني كه او ايجاد كرده جملگي استكبارورزي را متجلّي ميكنند.

یکی از خصوصیات یهود، روحیه ستمگری و سرکشی آنهاست؛ به طوری که تاریخ پر ماجرای یهود نشان می دهد آنها علاوه بر انکار آیات الهی، در کشتن پیامبران و منادیان حق، فوق العاده جسور بوده، مجاهدانی را که به حمایت آنها برمی خاستند از دم شمشیر می گذراندند.(1)
از جمله پیامبرانی که به دست آنها به قتل رسیدند، یحیی و زکریّا بودند که فقط به خاطر آنکه آن ها را از فحشاء و منکرات منع می کردند، مستحق قتل شدند؛ چنانچه می خواستند هارون، جانشین حضرت موسی(ع) را به قتل برسانند. چنانچه در قرآن آمده است: «نزدیک بود مرا بکشند!» و برای حضرت عیسی چوبه های دار نصب کردند.