«شیمعون پرس» یا همان شیمون پرز، دوبار در اسرائیل به نخست وزیری رسید. او یکی از عوامل اصلی و محور کشتار مسلمانان فلسطینی بویژه در فاجعه اردوگاه‌های « صبرا» و «شتیلا» می‌باشد. او در معرفی «مئیر عزری» - اولین سفیر اسرائیل در ایران (1352-1337) - می‌گوید: از سالهای بسیار دور، شاید هم از نسل پیش به این سو، آقای مئیر عزری یکی از سران یهودیان ایران و سفیر بی‌سیلیندر و فراگ اسرائیل در ایران بوده که برای همگان چهره‌ای شناخته شده است . دشوار بتوان میان ما اسرائیلی‌ها کسی را یافت که مانند وی از پیچ و خم‌های تاریخ و سیاست ایران آگاه باشد... مئیر هم زبان ایرانیان را خوب می‌داند، هم با فرهنگ آنان به خوبی آشناست. آنچه ما در آینه می‌بینیم او در خشت خام می‌بیند. او با منش و بینش ویژه خویش این هنر را دارد که گروه‌های گوناگون را از رده‌های رنگارنگ گرد خود بیاورد، چون استادی روان‌شناس ریشه یکایکشان را دریابد تا شاهکاری بی‌تا بیافریند.
در تنگنای روزمرگی، از پشت جادههای تاریک گناه و وسوسه، به دستهای پر نیازمان آموختیم که تنها رو به آسمان بیکران کرامت و مهربانی تو دراز شوند و در ورای سیاهترین لحظههای تنهایی، به امید نور روشن درگاهت، به انتظار بنشینند. پروردگارا! زنگارهای سیاه دل را در جام طلایی رمضان شستوشو داده و با روحی تطهیر شده از هر آنچه ناپاکی، به سویت میشتابیم.
سید رضی الدین علی بن طاووس(ره) در بخشی از کتاب اقبال الاعمال ذیل عنوان «ادب بنده در روز عید [فطر]» نسبت به کسی که معتقد است او امام و دارای این مقام والاست می‌فرماید: پس می‌گویم: بدان هنگامی که عید فطر فرا رسد پس اگر صاحب حکومت و امور (امام زمان(ع)) در ملت و مملکتش تصرف داشت و رعیت او آن‌گونه بودند که مولایشان خواسته بود، پس به آن حضرت هم به جهت اینکه خدا به او رو کرده و هم به واسطة سلطنت و قدرتی که به او احسان نموده، تهنیت گو. سپس به خودت و کسی که نزد تو عزیز است و برای دنیا و اهل آن و برای هر کسی که به امامت آن حضرت سعادتمند شده و از وجود امامت، یمت هدایت و بهره‌های دولتش بهره‌مند است، تبریک بگو.
اگر عبد گنه کارم تو را دارم چه غم دارم اگر مرغ گرفتارم تو را دارم چه غم دارم اگر آلوده و پستم و گر خالی بود دستم و گر سنگین بود بارم تو را دارم چه غم دارم اگر آتش برافروزی تن و جان مرا سوزی چه باک از شعلۀ نارم تو را دارم چه غم دارم
سیر انقلاب درونیمان معکوس است،آنگاه که گرد یکدیگر جمعیم،شاید از روی عادت قرآنی تلاوت شود که نه قلبی میلرزد،نه دستی به قلم میرود و..و چه بسا سکوت تنها آنگاه حکمفرما شود که سخنرانی بیاید و با کلامی که حتما از کلام الهی نازلتر است ، ما را منقلب کند.
در فصل پریشانی قدس و اسارت فلسطین، ترانة صبوری را نجوا می کنیم. به آرمیدگان در خاک، بی غسل و کفن، که پوششی جز آفتاب ندارند، زاری می کنیم. به غریبان تنها و بی یاور، آوارگان دور از وطن، نوحه سرایی می کنیم. قرن هاست که بر سر یک باور دینی ایستاده ایم و در دژ شکیبایی، شیاطین را از خود رانده ایم. به ما گفتند که: مشکل های عاشقی و دلدادگی، با صبوری به سامان می رسد. آری، اگر صبر بود، مشکلی نبود.
انچه که در ذهن ما امروزه از بیت المقدس و مسجدالاقصی نقش می‌بندد، در واقع تصویر مجسد «قبة الصخره» است که یهودیان به عمد آن را در جهان اینگونه نشر داده اند تا مسلمانان همواره چهره بیت المقدس [قلّابی] را سالم در نظر داشته باشند و پی نبرند که بیت‌المقدس به وسیله یهودیان روز به روز ویران و ویرانتر می‌شود تا آنان به پیشگویی منحرف توراتی‌شان درباره ساخت دوباره ی بنای «هیکل سلیمان» برسند و جنگ جهانی سوم را آغاز کنند. هرچند قبة الصخره نیز از مساجد مقدّس بیت المقدس است؛ امّا بد نیست که بیشتر درباره مسجد الاقصی بدانیم. مسجدی که نخستین قبله مسلمانان بوده است.
در روایات متعددی، موضوع تسلط یهود بر سرزمین‌های اسلامی و حوادث پس از آن پیشگویی شده است که در اینجا به مناسبت حوادث جاری در منطقه به دو مورد از آنها اشاره می‌کنیم: در روایتی که از امیرمؤمنان(علیه السّلام) نقل شده است در این زمینه چنین آمده است:یهود برای تشکیل دولت خود در فلسطین، از غرب [به منطقه عربی خاور میانه] خواهند آمد. عرضه داشتند: یا اباالحسن! پس عرب‌ها در آن موقع کجا خواهند بود؟
حشرات کامل olivieri P. که نام محلّی آن در ایران «قرآن خوانک» است، در حدود 30 تا 40 میلی متر طول دارند و پهنای بدن آن در عریض ترین قسمت تا 20 میلی متر می رسد . شاخک هایشان ده مفصلی است که در حشره نر 7 مفصل و در حشره ماده 5 مفصل به صورت ورقه ای (Lameli Form ) در آمده است .
«شیمعون پرس» یا همان شیمون پرز، دوبار در اسرائیل به نخست وزیری رسید. او یکی از عوامل اصلی و محور کشتار مسلمانان فلسطینی بویژه در فاجعه اردوگاه‌های « صبرا» و «شتیلا» می‌باشد. او در معرفی «مئیر عزری» - اولین سفیر اسرائیل در ایران (1352-1337) - می‌گوید:
در تنگنای روزمرگی،
در فصل پریشانی قدس و اسارت فلسطین، ترانة صبوری را نجوا می کنیم. به آرمیدگان در خاک، بی غسل و کفن، که پوششی جز آفتاب ندارند، زاری می کنیم. به غریبان تنها و بی یاور، آوارگان دور از وطن، نوحه سرایی می کنیم. قرن هاست که بر سر یک باور دینی ایستاده ایم و در دژ شکیبایی، شیاطین را از خود رانده ایم. به ما گفتند که: مشکل های عاشقی و دلدادگی، با صبوری به سامان می رسد. آری، اگر صبر بود، مشکلی نبود.
در روایات متعددی، موضوع تسلط یهود بر سرزمین‌های اسلامی و حوادث پس از آن پیشگویی شده است که در اینجا به مناسبت حوادث جاری در منطقه به دو مورد از آنها اشاره می‌کنیم:
