مستور

ماجرای تشرف شیخ محمد کوفی به محضر حضرت ولیعصر(عج)؛ از زبان شیوا و صمیمی آیت الله ناصری

نوحه ی طاهری در سوگ امام حسین (علیه السلام)

کمی که به اطراف نگاه کنیم، احساس می کنیم در دوره جاهلیت زندگی می کنیم، جاهلیتی که از عدم شناخت امام سرچشمه می گیرد.
راه فرار از این جاهلیت هم که مشخص است، فقط و فقط شناخت امام. از آنجایی که پیامبر و ائمه ما (علیهم السلام) همه از یک نور هستند، پس سیره و سنت زندگیشان هم یکی است؛ سیره نبوی، سیره علوی، سیره حسنی، حسینی تا برسد به سیره مهدوی.

در دوره و زمانۀ ما، خیلیها معتقدند که آدم هرچه مدرنتر باشد، راحتتر و بی دردسرتر زندگی می کند.
خب! طبیعتاً ما هم که مدرن هستیم و باید دنبال مد را بگیریم که از سیل مدرنیته جانمانیم، بنابراین یک روز که مد می شود، باید بینی مان را عمل کنیم، یک روز باید خود را به آب و آتش بزنیم تا در بالاترین طبقات آسمان خراشها خانه بخریم. مرحلۀ بعد هم احتمالاً جلوگیری از بارداری است؛ برای به هم نخوردن زیبایی اندام و اگر هم خدایی نکرده، بچه ای در راه است، باید سریعاً اقدام به سقط جنین کنیم. بگذریم از اینکه در سنین بالا هم این پیروی از مد با تزریق دارو برای از بین بردن چین و چروکهای بدن ادامه
دارد.

انگار پلاک و نام بردن از آن، تبدیل به نمادی از جبهه های جنگ ما شده است. ما را یاد کسانی می اندازد که تنها از روی پلاک هایشان شناخته می شدند یا تنها اثر باقی مانده از آنها پلاک شان بود. پلاک، نماد یافتن گمشده هاست. در سینمای امروز ما نیز، موضوع دفاع مقدس با وجود ساخته شدن چندین و چند فیلم، هنوز گمشده ای است که معنای واقعی اش به درستی درک نشده.

"قربانی کردن انسان"
طبیعی است اگر با شنیدن این کلمه تصویر سرخپوستان آمریکایی یا سیاهپوستان آفریقایی به ذهنتان خطور کند.
بیشتر فکر کنید!

در این عکس موقعیت کشورهای جهان در مقابسه با کعبه دیده می شود.  کشورها بر اساس فاصله شان با خانه خدا به سه گروه تقسیم شده اند.