مستور

پرده اوّل: برخورد با علما
حضرت امام در آن سالها برای اعلام اول شوّال و عید فطر، دستور می دادند موضوع از آقای گلپایگانی استعلام شود و هرگاه رویت هلال برای ایشان اثبات می شد، بر آن اساس عید فطر اعلام می گردید، در این سال امام از تلگراف آقای گلپایگانی در اثناء ماه رمضان مطلع شدند و ما که بر مبنای قیاس و ذهنیت خود که خط قرمز دور آقای گلپایگانی کشیده بودیم گمان می کردیم امسال حضرت امام طور دیگری عمل خواهند کرد اما با کمال تعجب و بر خلاف انتظار شاهد بودیم که حضرت امام در پایان ماه همچون سالهای پیش و با همان تعبیر دستور دادند موضوع اثبات هلال از آقای گلپایگانی استعلام شود و مطلب طبق روال گذشته اعلام گردید و بدین گونه پرتوی دیگر از خورشید روح خدا از ورای قلّه های مکارم اخلاقی امام درخشید و با سیره الهی خویش برگ نورانی دیگری بر کتاب حیات بخش زندگی خود افزود...

با گرم شدن هوا، هزار و يك توجيه و شبهه و بيماري، مي آفرينيم تا فلسفه روزه را منكر شويم و يا حداقل براي فرارمان، دليل تراشي كنيم.
 

با اينكه مي دانيم بسياري از متمولين، دزدان شيك پوشند و اساسا" مايملك بیشتر ، دليل بر اصالت و هويت برتر و اصیل تر نيست، باز هم در مقابل هر صاحب ثروتي،كرنش مي كنيم.

از روی گوشی، مشغول خواندن «یس» بودم و در صف طولانی رأى دهی، منتظر.  جلوی من ایستاده بود و هر از چند گاهی بر می گشت و انگار، نگاهی به من می انداخت. سر بلند کردم. مضطرب می نمود. لبخندی زدم. گویا اجازه صحبت پیدا کرده باشد، گفت:
«خانم! شما را به خدا! خوشحالم کنید. به آقای x رأی می دهید؟؟!»
پاسخ دادم : رأی من، آقای y است.

با مشقت، ملك و طلاو.. خريداري مي كنيم و سپس دست به دعا برمي داريم كه ارزش داراييمان افزوده گردد.حال آنكه خوب مي دانيم ، هر تورمي چه ها بر سر هموطنمان خواهد آورد.

سیاست امیرالمؤمنین علی(ع) براساس موازین اسلام و «قرآن» بود و آن حضرت هیچگاه از موازین اسلام منحرف نگردیدند و ذرّهای از احکام اسلام سرپیچی نکردند. ایشان در تمام مدّت حکومتشان، کتاب خدا و سنّت رسولش را در نظر داشتند و در هیچ کاری، سلیقههای شخصی را که مخالف کتاب خدا و رسولش باشد، به کار نگرفتند.
بیگمان، امام علی(ع) از شیوهها و ابزارهایی که حکومت ایشان را تداوم بخشد و از تمام نیرنگهایی که پایههای حکومتشان را استوار سازد، آگاهی داشتند؛ ولی آنچه او را از به کارگیری نیرنگ در امر سیاست باز میداشت، دین و تقوا بود. حضرت علی(ع)، موفّقیت و پیروزی را در خشنودی، رضای خدا و اجرای حق و عدالت میدیدند؛ نه در حکومت چند روزه بر مردم؛ زیرا نه دنیا را میخواستند و نه حکومت بر آن را. به فرمودة خود حضرت، ارزش تمام دنیا و حکومت آن، کمتر از یک کفش وصلهدار بود. هدف حضرت این بود که حقّی را احیا و باطلی را نابود کنند و عدالتی را برقرار سازند.

خفقان، پريشاني، بدبختي، ووحشت و هراسي سهمناك، بر بخش اعظمي از تاريخ سايه افكنده است. در چنين شرايطي:
- زورمندان، كه زور و قدرتي حيواني دارند، فرمان مي رانند و امرشان مطاع است و انسانها را در معرض قتل و زندان و تعدي قرار مي دهند و با سلاح وحشت و ارعاب به مردم آزار مي رسانند.
- سارقان و چپاولگران، همتشان آن است كه با همپالكي هاي خود، هستي مردم را به يغما برند.
- خونخواران، مردم بي گناه و مستضعف را از دم تيغ خود مي گذرانند.
- جاهلان كاخهاي خود را از جمجمه هاي انديشمندان مي سازند.
- تبهكاران، با گردنكشي و قلدري، در درياي كبر و نخوت خود غوطه ورند و مرگ و زندگي انسانها در دست فرومايگاني است كه از قدرت و اختيار و توان كافي برخوردارند.

به «مکّه» رفته بود . عربی را دید که دامان کعبه را گرفته و از خداوند می‌خواهد چهار هزار درهم به او بدهد. نزد مرد رفت و علّت درخواستش را پرسید. مرد گفت: هزار درهم بدهکارم . با هزار درهم دیگر خانه‌ای می‌خرم. هزار درهمش را مهر همسرم می‌کنم و هزار درهم آخر را سرمایه زندگی‌ام قرار می‌دهم.

تو را مي‌شناسمت‌ اي‌ خوب‌، اي‌ خوب‌تر!
قريب‌ سيصد و سي‌ روز است‌ كه‌ چشم‌ به‌ راه‌ توام‌.
يعني‌ درست‌ از آن‌ روز كه‌ رفتي‌ تا امروز كه‌ دوباره‌ حال‌ و هواي‌ آمدنت‌ در خاموشي‌ جانم‌ غوغايي‌ به‌ پا كرده‌.
مي‌داني‌! همة‌ رازهاي‌ سر به‌ مهر دلم‌ را نگه‌ داشته‌ام‌ تا شبها، آرام‌ آرام‌ در گوش‌ تو نجوايشان‌ كنم‌ و تو مثل‌ هميشه‌ نوازش‌ كني‌ و تا سحر قصة‌ بلند مهرباني‌ را برايم‌ بخواني‌.
تو كه‌ باشي‌، شب‌ صميمي‌تر مي‌شود و ستاره‌ها روشن‌تر!

هنگامی که مردم صدای ناله‌ی امیرالمؤمنین(علیه السلام) را شنیدند، آنانی که در مسجد بودند به سوی امام شتافتند. می‌دویدند بی آنکه مقصد مشخصی داشته. بعد آمدند اطراف حضرت را گرفتند.  سر از شدّت ضربه دوتا شده بود و خون بر صورت و گونه‌ی حضرت جاری بود و ریش آن مولا به خون خضاب شده بود و حضرت در همان حال می‌فرمودند:
«این آن چیزی است که خدا و رسوش وعده کرده بودند و راست فرمود خدا و رسولش.»

مادر حضرت علی اکبر (علیه السلام )، لیلی بنت ابی مرّه بن عروه بن مسعود ثقفی است، او از طایفه شریف بنی هاشم بود و نامش در تاریخ لیلی، آمنه، بّره آمده است.
به گزارش جهان؛ مادر حضرت علی اکبر (علیه السلام)، لیلی بنت ابی مرّه بن عروه بن مسعود ثقفی است او از طایفه خوش نام و شریف بنی هاشم است و به بزرگانی چون پیامبر اسلام(ص)، حضرت فاطمه زهرا(س)، امیر مؤمنان علی بن ابی طالب(ع) و امام حسین (ع) نسبت دارد.

حاج مؤمن شيرازي مي‌گويد: در جوانى محبت و شوق شديدى به زيارت حضرت مهدى(ع) در من پيدا شد كه لحظه اى قرار و آرام نداشتم. به طورى كه از خوردن و آشاميدن غافل مى شدم تا كار به جايى رسيد كه باخود عهد كردم آنقدر از خوردن و آشاميدن خوددارى خواهم كرد تا تشرف خدمت امام(ع) برايم حاصل شود يا آنكه بميرم. چند روز غذا نخوردم و روز سوم در مسجد سردزك كه افتخار خدمتگزارى آن مسجد را داشتم از ضعف، بيهوش افتاده بودم كه ناگاه صداى دلنواز روح بخشى با عظمت، كه پر از لطف و عنايت بود به گوشم رسيد: «حاج مؤمن! برخيز و از اين غذايى كه براى تو آورده اند تناول كن، مگر نمى دانى اين عملى را كه انجام دادى درشرع مطهر اسلام حرام است. بعداً از اين قبيل كارهاى غير مشروع بپرهيزيد.»

و اما حق پدر علمى تو و استادت تعظيم او و احترام مجلس او است كه خوب به او گوش كنى و رو به او كنى و او را [این‌گونه] يارى دهى تا آنچه را نياز دارى به تو بياموزد.
[و دیگر] اينكه عقل خود را خاصّ او سازى و فهم و هوشت را به او متمرکز کنی و دل خود را به او دهى و خوب چشمت را به او بدوزی برای ترك لذات و گذشتن و كم كردن از شهوات.